Ondanks al mijn man-van-het-mensen-gedrag moet ik toegeven dat het uitzicht vanaf hier aan de top van de lagere middenklasse van freelance bierschrijven behoorlijk mooi is. Ik heb tegenwoordig een echt douchegordijn - niet alleen de dunne voering die je bij CVS voor zes dollar krijgt, maar ook het dikkere vinyl dat aan de buitenkant past; Ik kocht minder dan een jaar geleden een nieuwe gebruikte fiets, spatborden en koplamp en de hele zeven meter contant geld; Ik trakteer mijn kat op het luxe voedsel uit de dierenwinkel, de speciale wetenschappelijke shit die meer dan een dollar per blik kost. Je snapt het beeld. Ik doe het goed.
En ik verwacht dat deze door dierenartsen goedgekeurde trein met gehakte kip met jus precies op schema zal blijven rijden, gezien mijn smoezelige staat van dienst en een snelle werkethiek, om nog maar te zwijgen van het duurzame bedrijfsmodel van online publiceren. Zo goed als ik kan bedenken, is het enige dat het raketschip echt aan de grond kan zetten een glutenallergie bij volwassenen. Dit is oprecht mijn grootste angst voor slangen en Trump en reptielen met korte vingers en vastgoedontwikkelaars met gevorkte tongen en al het andere. Als mijn kostbare lef plotseling hun vermogen van wereldklasse zou verliezen om de rivieren bier die ik elke dag hun kant op stuur gemakkelijk te verteren – of er tenminste mee om te gaan – zou ik gebroken zijn.
Ik realiseer me dat gluten aanwezig zijn in de meeste biergranen, waaronder gerst, maar omdat het meestal geassocieerd wordt met tarwe, wil ik van deze gelegenheid gebruik maken om mijn respect te betuigen aan alle prachtige tarwezware bieren daarbuiten. Hier zijn tien van mijn favorieten.
Boulevard 80-Acre hoppige tarwe
Dit crossover-brouwsel met een alcoholpercentage van 5,5 procent uit Kansas City zou waarschijnlijk de naam A krijgen witte IPA als het vandaag zou worden geïntroduceerd. Dry-hopping met Cascade en Nelson Sauvin geeft een helder citrusrandje aan het zoete, broodachtige moutkarakter. Gaat goed samen met slow-pitch softbal.
Witte berk Berliner Weisse
White Birch maakt populaire frambozen en bosbessen Berlijners in Hooksett New Hampshire, maar ik geef de voorkeur aan de onvervalste versie. Het is fris en verfrissend en net zuur genoeg en vormt een ideale basis voor zelfgemaakte radler-experimenten.
Allagash Odyssee
Deze gedeeltelijk op eikenhout gerijpte alcohol van 9 procent Belgisch sterk bier uit Portland Maine bewijst dat er niets inherent zachtaardigs is aan witbier. Donker dronken en onheilspellend Odyssey heeft complexe aroma's en smaken van vanillechocolade, fruitige gistesters, kaneel en zoethout.
Lagunitas Kleine Sumpin' Sumpin'
Ik heb waardevolle jaren van mijn bierleven verspild door deze te vermijden vanwege de stomme naam; Ik smeek u om niet dezelfde fout te maken. Nog een witte IPA, in ieder geval in de geest, dit tarwebrouwsel met een alcoholpercentage van 7,5 procent vertoont grapefruit-mango-den en lichte kruidige tonen. Little Sumpin’ Sumpin’ is het ideale bier om je te helpen een kater te bestrijden in een hotelkamer uit het middensegment van Manhattan, terwijl je werkeloos door de kanalen bladert terwijl je de kracht probeert op te brengen om naar je telefoon te zoeken.
Weihenstephaner Hefeweissbier
Ik ben terughoudend om de absolute beste van welke bierstijl dan ook te noemen totdat ik de hele competitie heb gedronken, maar ik zal zeer aangenaam verrast zijn als ik ooit een andere ontdek hefweizen zo goed als deze Beierse klassieker met een alcoholpercentage van 5,4 procent. Bierhallen in Duitse stijl behoren tot de grootste instellingen van de mensheid, maar ik heb menig middag ondermijnd door een volle liter bier te bestellen zodra ik zo'n plek tegenkom. Er zijn niet veel brouwsels die snel genoeg naar beneden gaan om het bestellen van 33 ounces per keer te rechtvaardigen, maar Weihenstephaner is daar zeker een van. Mocht de situatie zich ooit voordoen, dan heb ik er alle vertrouwen in dat ik twee badkuipen vol zou kunnen drinken van dit meesterwerk van bananen-kruidnagel-kauwgom.
Anderson Valley Brewing Company Briney Melon Gose
Het zal interessant zijn om te zien hoe ver gose's recente opleving zal verdwijnen. Het Duitse tarwebier, gebrouwen met koriander en zout, was bijna uitgestorven totdat een paar jaar geleden Amerikaanse brouwers als Westbrook Off Color en Anderson Valley de zaak met verrassend succes oppakten; Sierra Nevada maakt er nu een. De nieuwe Briney Melon-versie van Anderson Valley voegt een klein beetje watermeloen toe aan de mix. De lichte aanraking is wat er gebeurt als je brouwt met echt fruit in plaats van extracten en imitatiesmaken; echte meloen is een stuk milder dan Jolly Rancher je wil doen geloven. Het resultaat is scherp verfrissend en van het beste soort.
Kent Falls-anachronisme
Kent Falls is een uitstekende vreemde eend in de bijt van een boerderijbrouwerij in Connecticut, precies het soort plek waar u op kunt vertrouwen om u kennis te laten maken met een oude Poolse stijl van gerookt witbier. Anachronisme krijgt een Duits tintje met de toevoeging van Tettnang dry-hopping, wat zorgt voor een heldere bloemige toon die perfect aansluit bij de licht verkoolde tarwesmaak.
Sierra Nevada Kellerweis
Nog een listicle, nog een ode aan de Sierra Nevada. Ik weet niet wat ik je moet vertellen, behalve dat dit de beste Amerikaanse hefeweizen is die ik ben tegengekomen. Er zit een subtiel dennenrandje aan de verwachte kruidnagel- en bananensmaken, tenzij ik het me verbeeld, alleen maar omdat ik dat van de Sierra Nevada verwacht. Nu zul je het je ook voorstellen! Genieten. Dit is geweldig bier.
Overwinning Kirsch Gose
Nog een gokje! Wie ontwerpt deze lijsten eigenlijk? Ik weet niet of er een sukkel is die afgelopen zomer hard gevallen is voor dit seizoensseizoen met kersenaccenten en ik kan niet wachten om er een paar verstandig verdeelde liters van te drinken nu 2016 zweterig wordt. De kersen zijn verfrissend scherp en voegen een heldere, fruitige complexiteit toe aan het verder sobere profiel van Gose.
Hondshaai Hoofd Namaste
Namaste is een Belgische stijl met een alcoholpercentage van 4,8 procent witbier gebrouwen met oranje koriander en citroengras. Er is ook een assertief peperrandje, samen met wat kruidnagel en een vleugje nectarine, wat zorgt voor een verrassend robuuste drinkervaring die het beste van de beroemde gekheid van Dogfish benadrukt.
